Amai en Carole

 

Zo aan de start van een nieuw jaar, gaan we nog een combinatie volgen, Amai en Carole. Carole volgde haar gevoel dat er iets niet klopte bij Amai en op de foto bleek hij kissing spines te hebben. Zij dacht niet in beperkingen, maar in mogelijkheden en dat heeft ervoor gezorgd dat ze een nieuwe weg is ingeslagen. Wat dit allemaal voor hen beide heeft betekend lees je hieronder. Onderaan het verhaal van Carole vind je de eerste video, met fragmenten tijdens de 3e les.

 

Dolblij was ik met m'n grote bonte paard Amai.  Een paard met een geweldig karakter, wat een stoer dier. Het rijden ging best aardig; ik haalde m'n puntjes bij wedstrijden en het plaatje zag er volgens anderen goed uit. Toch voelde het niet helemaal goed. Ik had het idee dat het allemaal wat star was en voor mijn gevoel kreeg ik hem niet goed over zijn rug gereden..

 

Ook  het longeren ging  net niet helemaal lekker. En als ik dan een dag na het longeren ging rijden, voelde hij nog strakker aan. In die tijd heb ik mij heel erg verdiept in hoe een paard onder het zadel hoort te lopen, maar het lukte me nog niet bij Amai. Ik twijfelde sterk aan mezelf en begon het plezier in het paardrijden te verliezen. Wat heb ik veel gepiekerd over mijn grote vriend terwijl anderen zeiden dat het wel goed zou komen,  dat hij door zijn grootte een laatbloeier was. Uiteindelijk heb ik besloten om röntgenfoto’s van zijn rug te laten maken.  En ja hoor, precies op de plekken waar ik het verwachtte, had hij kissing spines (KS).

 

De dierenarts vertelde dat veel paarden KS hebben in dezelfde mate als mijn paard het heeft, zonder dat ze daar last van hebben. Maar ja,  Amai had er duidelijk wel last van. Daar stond ik dan met m'n lieve paard... Aan de ene kant was ik opgelucht omdat mijn gevoel klopte en er een aanwijsbare oorzaak was voor onze problemen. Maar natuurlijk was ik tegelijkertijd ook erg verdrietig, wat moest ik nu met mijn lieve reus?

 

Om niet te snel te hoeven beslissen, heb ik Amai in het weiland gezet, op rust. In die tijd heb ik me flink verdiept in KS. Ik kwam erachter dat KS niet het einde hoeft te betekenen en dat paarden met KS met de juiste training nog prima kunnen functioneren. 

Tijdens mijn zoektocht op internet kwam ik onder andere terecht op de site van Monique. Hier was ik al eens eerder beland, gezien onze problemen. Monique haar benadering sprak me direct aan. Nu ik de oorzaak van onze problemen kende, was voor mij de tijd rijp om contact met haar op te nemen. Ondertussen probeerde ik zelf al wat uit met Amai door met hem aan de hand te werken, dit had een positief effect op hem. Daarnaast heb ik op aanraden van de dierenarts een osteopaat laten komen. Ook zij was gelukkig positief en kon zeker wat betekenen voor Amai. 
 

Tijdens de eerste les van Monique, kon ik met wat kleine aanwijzingen direct hele grote stappen maken. Ik leerde Amai te longeren zonder bijzet. Hij liep beter dan ooit en dat binnen 10 minuten! Ik heb nooit geweten dat het zo simpel kon zijn. Ook heb ik onder toeziend oog van Monique op Amai gereden, daarbij hebben we vooral contrastelling geprobeerd. Dat was nog niet zo gemakkelijk voor ons, maar ik kreeg wel het gevoel dat het zou gaan werken. Dit was voor mij het moment dat ik besloot absoluut verder te willen met mijn lieve paard. Ik vond tegelijk dat hiervoor de omstandigheden optimaal moesten zijn. Amai is verhuisd naar een fijne grote stal, waar hij alle ruimte heeft en elke dag naar buiten gaa

Tijdens het vervolgconsult van de osteopaat was zijn rug al aanzienlijk soepeler, waardoor zij andere strakke delen van zijn lijf kon behandelen. Iedere keer als ze komt, kan ze een ander stuk van zijn grote lijf behandelen en dat geeft mij de bevestiging dat we goed bezig zijn. 

 

Ik heb nu drie lessen van Monique gehad, wat ons enorme sprongen vooruit heeft gebracht. Wat een wereld van verschil! Mijn paard lijkt eindelijk tevreden tijdens het werk en hij begint steeds losser te worden. Zijn lichamelijke ontwikkeling heeft tijd nodig en daarnaast moeten we samen wennen aan deze, voor ons nieuwe, trainingsmethode. Maar we hebben geen haast en ik zie vooruitgang! Dankzij deze manier van trainen hebben we weer plezier, ik heb nooit geweten dat het werken aan de hand zo leuk kan zijn! 

Ik vind het een zeer fijne manier van trainen, welke ook nog eens goed is onderbouwd vanuit de biomechanica van het paard. Dit was waar ik altijd al naar op zoek was! Niet in de krul rijden voor het plaatje, maar je paard in balans krijgen en de ruiter leren dragen. De nagevelijkheid komt dan vanzelf uit het hele lijf. Daarnaast vind ik Monique gewoon een prettig mens, ook niet onbelangrijk!
Ik heb weer ontzettend veel plezier in het werken met mijn lieve stoere reus. 

Door dit alles ben ik nog meer geïnteresseerd geraakt in het lichaam van het paard, daarom heb ik besloten de opleiding sportmassage voor paarden te gaan volgen. Het is me duidelijk geworden hoe belangrijk het is dat een paard letterlijk en figuurlijk goed ik zijn vel zit. Ik wil hier dan ook graag concreet iets mee te doen. Uiteindelijk hoop ik Amai nog beter te kunnen ondersteunen. In de toekomst zou ik hiermee ook graag andere paarden en eigenaren helpen.


 

Helaas heeft Carole in de zomer van 2014 het vreselijke besluit moeten nemen Amai in te laten slapen. Er speelde meerdere facetten mee als alleen de kissing spines en ondanks alle ondersteuning die hij kreeg, werd het lichamelijk te pijnlijk voor Amai en werd zijn levensvreugde té sterk beinvloed. Het is ontzettend verdrietig dat het zo is gelopen, maar het siert Carole dat ze er werkelijk alles aan heeft gedaan hem lichamelijk te ondersteunen. Soms mag het gewoon niet zo zijn, hoe heftig dat ook is....R.I.P. prachtige Amai, bedankt dat ik je mocht leren kennen en van je heb mogen genieten!!!