Orion en Kim

Orion en Kim voerde vaak een strijd tijdens het rijden. Hierdoor kwamen ze nooit echt op één lijn en was er geen sprake van harmonie.

Vorig jaar ben ik met mijn paard Orion begonnen met lessen bij Monique. Na eerst maanden te hebben gekeken naar hoe mijn stalgenootje - die al bij Monique leste - reed, heb ik zelf een afspraak gemaakt voor een les. Ik vond het best wel spannend. Als je al jaren paard rijdt op de wijze zoals de meeste mensen dat leren, is het toch een beetje toegeven dat je het al die jaren niet goed hebt gedaan. En dat is best moeilijk! Daarnaast had Orion niet echt een 'probleem' zoals veel lesklanten van Monique wel hebben. Ik wilde alleen graag een betere manier vinden om Orion te kunnen rijden, een manier waarmee we elkaar beter konden begrijpen.

Orion is een groot en sterk paard. Hij hangt graag in de teugels, is wat stijf in zijn lijf en liever lui dan moe. Jaren ben ik de strijd hiermee aangegaan en werkelijk allerlei dingen geprobeerd; van verschillende bitten tot allerlei soorten voer. En veel instructeurs versleten. Het bleef een strijd, een soort haat-liefde verhouding.

Toen ik ging lessen bij Monique ging er een wereld voor ons open. Orion bleek zijn hals heel goed te kunnen strekken, kon na een paar rondjes keurig over een rechte lijn lopen en reageerde goed op mijn hulpen om hem voorwaarts te houden. Hij had talent! Wat ik leuk vind aan Monique is dat ze goed en duidelijk uitlegt waarom je bepaalde handelingen of oefeningen moet doen.

Door de lessen van Monique heb ik in de eerste plaats geleerd om Orion beter te accepteren zoals ie is. Hij heeft een groot en lang lijf. Daardoor heeft hij moeite met de buiging. Hij leunt graag op mijn hand, iets dat ik jaren heb toegestaan door hem steeds omhoog te rijden en zelf ook vast te pakken. Op de manier waarop we nu rijden, leert hij op zijn eigen benen te lopen. Omdat ik hem niet meer vast pak en hem op zijn eigen benen laat lopen, kan hij zijn lijf beter en losser bewegen. We hebben geen strijd meer, wat onze verstandhouding veel beter maakt. We hebben allebei meer plezier in het rijden gekregen!

Iets waar we moeite mee houden is de buiging. We hebben ongeveer om de twee weken les en elke keer verzinnen we weer iets nieuws om hem soepeler te maken. Door diverse oefeningen en zijgangen word hij steeds  losser. Hierin heeft hij zijn lijf niet mee, dus dit kost meer tijd. Maar door zo bewust bezig te zijn met zijn lijf en ook zélf heel bewust anders te rijden dan de afgelopen 22 jaar, maken we kleine stapjes vooruit!

Kim.