Verzet in galop

Paarden kunnen in beide richtingen problemen geven met de galop. Ik wil om te beginnen uitleggen wat de reden voor veel reacties kunnen zijn tijdens het (aan)galopperen in de bolle richting van het paard. Voor een linksgebogen paard is de bolle richting rechtsom. Voor een rechtsgebogen paard is de bolle richting linksom.

Mijn paard heeft moeite met de rechter- en/ of de linkergalop
Mijn paard versnelt in de galop
Mijn paard staakt in de galop
Mijn paard bokt in de galop
Mijn paard pakt het bit vast in galop
Mijn paard heeft problemen met ontspanning in galop

Komen deze uitspraken je bekend voor of heb je zelf een paard waarop dit van toepassing is? Dan raad ik je zeker aan dit artikel te lezen. Ik wil je namelijk uitleggen waarom paarden op die manier kunnen reageren, wat in 99% van de gevallen de oorzaak is voor dergelijk gedrag.

Om te begrijpen waar ik het in dit artikel precies over heb is het raadzaam alvast enige kennis te hebben van de natuurlijke scheefheid en het verticale evenwicht. Hierover vind je meer informatie door op de betreffende woorden te klikken.

 

 

Ik neem als voorbeeld een linksgebogen paard. Zoals hierboven op de afbeelding is te zien, is een linksgebogen paard van nature hol aan de linkerkant en is de rechterkant van het lichaam bol. Doordat de spieren aan de linkerkant korter, sterker en stijver zijn en rechts lang, slap en soepel, ontstaat dit. Gevolg hiervan is dat het verticale evenwicht zich verplaatst naar het rechter voorbeen.

Op de rechterhand zal een linksgebogen paard over het algemeen genomen geneigd zijn naar binnen te vallen. Dit komt doordat het zwaartepunt zich boven het rechter voorbeen bevindt. Het paard leunt letterlijk een beetje naar rechts. Op de volte en tijdens wendingen word dit effect versterkt, omdat het paard moeite heeft om naar rechts te buigen, de korte, sterke, stijve bespiering aan de linkerkant belemmerd het paard hierin.

Als een paard niet correct kan inbuigen, dan zal hij altijd op 1 voorbeen meer gewicht plaatsen. In de bolle richting is dat bijna altijd de binnenschouder. Ik zeg bewust bijna altijd, want er zijn uitzonderingen. In principe kan een paard in beide richtingen op zowel de binnen als de buitenschouder vallen.

Het naar binnen vallen geeft veel onbelans en het paard zal dit moeten compenseren. Ten eerste zal het paard zijn lichaam aanspannen om te voorkomen dat hij omvalt. Daarnaast zie je vaak gebeuren dat een paard wat op de binnenschouder valt versnelt in tempo. Hoe meer het paard op de schouder valt, hoe meer vaart hij moet maken om te voorkomen dat hij omvalt.

Dit heeft met allerlei aardse krachten te maken die hier op aarde gelden. Je kunt dit effect het beste vergelijken met een (race)motor. Hoe platter de motor door de bocht gaat, hoe meer vaart hij moet houden om te voorkomen dat de motor omvalt. Heb je ooit een motor plat door de bocht zien gaan met een snelheid van 5 km. per uur? Dat kan simpelweg niet. Probeer het maar eens met een fiets, geeft hetzelfde effect.

Een paard zal dezelfde reactie geven. Wel reageert het ene paard heftiger als de ander. Ook als het paard niet heftig reageert is het toch belangrijk hieraan te werken, want het geeft altijd veel spanning in het lichaam en vergroot het risico op fysieke problemen. Bij een paard die heftig reageert is het zinvol het gedrag te kunnen herleiden naar de oorzaak. Op die manier kan er op een eerlijke en vriendelijke manier gewerkt worden aan een oplossing.

Het versnellen door het op de schouder vallen zal voor veel mensen herkenbaar zijn wanneer ze een paard longeren. Als een paard op de cirkel een bepaald punt heeft wat hij spannend vind of waar hij wilt afsnijden (naar binnen vallen), dan zie je hem versnellen. Een paard wat stapt kan hierdoor zelfs gaan aandraven. Een paard wat draaft kan harder gaan draven of aanspringen in galop. En een paard wat galoppeert gaat over in een hoger tempo. Een enkeling wil ook nog wel eens een bok geven als dit gebeurt.

Dit is tevens wat kan gebeuren onder het rijden. Bijkomend effect is dan wel de ruiter die dit alles vaak onbewust versterkt. Door het naar binnen vallen word het ruitergewicht naar buiten gebracht. Dit ontstaat door de middelpunt vliedende kracht. De ruiter probeert het paard rechtop te houden door naar buiten te gaan zitten. Hierdoor komen zadel en ruiter scheef en dit geeft uiteraard veel spanning in de rug.

Een ander effect wat het e.e.a. kan versterken is het optreden van ongelijke aanleuning. Een paard wat op de schouder valt zal ook ongelijke aanleuning geven. Houd de ruiter té veel vast aan de teugel aan de bolle kant, dan kan het paard hier (heftig) op reageren. Het kan een reden zijn om nog meer te versnellen, het bit vast te pakken, een bok geven, of het paard blokkeerd volledig, stopt en komt wellicht zelfs omhoog.

De afbeelding hierboven is van Diana met haar ruin Twister. Deze combinatie is bij mij terecht gekomen met een duidelijke hulpvraag. Er waren een aantal (kleine) rijtechnische problemen, maar ook een heel groot dilemma, de rechter galop. Diana vertelde de eerste les hierdoor angstig te zijn geworden voor de rechter galop, omdat Twister heftig kon reageren. De eerste keer dat ik dit mocht aanschouwen kon ik goed begrijpen waarom. Twister sloeg na het aanspringen in de rechtergalop letterlijk op hol en ging op volle snelheid de bak door. In de linkergalop was er niets aan de hand en bleef Twister mooi rustig en braaf.

Twister is van nature een linksgebogen paard die het gewicht zo extreem op de rechterschouder gooide in de galop dat er letterlijk paniek ontstond. Door te voorkomen dat er rechtsom te veel gewicht op zijn rechterschouder terecht kwam, was er al snel verbetering zichtbaar. Terugkomen naar draf bleef een beetje moeizaam gaan en Twister nam nog wel een klein sprintje na het aanspringen in galop. Maar goed, voor een 1e les al veel winst en Diana kreeg het gevoel dat ze nu controle kon hebben over wat er gebeurde.

De 2e les had ik mijn camera meegenomen. Na het werken aan een goede voorbereiding gingen we over op de rechtergalop. Zie hieronder het resultaat!

Lees hier de reactie van Diana zelf.

Een ander effect wat in galop sterk kan optreden is het óver de schouder lopen. Dit zie je meestal gebeuren in de holle richting. Bij een linksgebogen paard is dat linksom.

Als het paard over de schouder loopt dan spant hij de spieren aan de binnenkant veel te veel aan en word hierdoor té hol. Het gevolg is dat er wel 150 kilo of meer naar het buiten voorbeen word verplaatst. Als het paard zoveel naar buiten helt is het vanzelfsprekend enorm lastig om af te wenden naar binnen. Het lichaam zal namelijk geneigd zijn in de richting te bewegen waar het meeste gewicht is, naar rechts dus in dit geval. Wil de ruiter dan naar links wenden, dan is dat niet gemakkelijk voor het paard.

Ook hier weer zijn ongelijke aanleuning en het verplaatsen van het ruitergewicht naar de buitenkant een reden om dit alles te versterken. Toch zie je het ook wel gebeuren tijdens het longeren. Bij paarden die uitbreken op de volte treed dit effect ook op. Meisje was hier een goed voorbeeld van. Zij is van nature een rechtsgebogen paard en brak rechtsom altijd los op het moment dat ze tijdens het longeren bij de omheining weg moest komen. Geen onwil van het paard, het lúkte haar gewoon niet. Ze leunde extreem naar links.

Natuurlijk reageert het ene paard heftiger hierop als de ander. Belangrijk is om bij dergelijk gedrag altijd op zoek te gaan naar de oorzaak. Mensen zijn geneigd het af te straffen, maar het overkomt het paard net zo goed.

Paarden die welke vorm van verzet dan ook geven in galop, hebben hier een reden voor. Het is absoluut geen onwil. Natuurlijk kan een jolig, fris paard een keer een bokje geven, maar dan is de intentie anders. Heb je een paard die problemen heeft met de galop en heb je hierover nog een vraag. Stel hem hieronder of mail me!

Er is altijd een oplossing.