Rijden

Door de jaren heen heb ik diverse video’s gemaakt met oefeningen die je onder het zadel kan doen om de symmetrie, balans, souplesse en draagkracht van je paard te verbeteren. Alvorens ik je daar mee naar toe neem wil ik graag nog wat met je delen…Hoewel we geneigd kunnen zijn het rijden te zien als een op zichzelf staand geheel, toch is het ‘een vorm van kunst die maakt dat álles tezamen komt’.  Eigenlijk kán komen, mits alle puzzelstukjes op de juiste wijze samen gebracht worden…Zowel mentale als fysieke eenheid en verbinding met het paard. In zijn totaliteit één geheel qua body, mind en spirit. Maar bovenal éénheid in balans! Perfecte controle over de verticale, laterale en horizontale balans van je paard, van IEDER paard! Op zachte en kleine hulpen die alleen jij en je paard horen en voelen…Keer op keer bewijzen de verticale en laterale disbalans /scheefheid van je paard dé grootste factor in het oplossen van vele mentale en fysieke issues tijdens het rijden.

Ik heb het vaak mogen aanschouwen, vaak onderdeel mogen zijn van de oplossing van vele ‘problemen’ rondom rijtechnische, mentale en fysieke issues van alleraard. En keer op keer ben ik geraakt door wat erop volgde. Paarden die weer happy werden, stopten met staken, ruimer en soepeler gingen bewegen. Spieren werden zachter en soepeler, de balans verbeterde en de paarden kregen meer en meer zin om te bewegen. Dressuuroefeningen maakte ze (weer) blij!

Ik zag andere paarden door de rijbaan gaan dan ik vanaf klein meisje gewend was te zien. Met zwiepende staarten, schuimend achter de loodlijn door de baan, gespannen, gestrest, met de mond open, boos, gefrustreerd, angstig, verdrietig, bang, wanhopig, flegmatiek en afgesloten…. Ik kan mij dan ook herinneren dat ik vroeger vaak na het rijden mijn excuses gaf aan het paard waar ik op had gereden. Ergens voelde ik me schuldig over de manier waarop ik had geploeterd om het er ‘fraai’ uit te laten zien. Ondanks mijn instructrice vól lof kon zijn over hoe het eruit had gezien voor het oog, voelde het diep van binnen helemaal niet ok. Verzuurde schouders, blaren op mijn vingers, verkrampte benen… Hoe was het voor het paard zijn mond wel niet als ik de blaren op mijn vingers had? Was dit nou de harmonie waar een ieder over sprak? 

Voor mij voelde het in ieder geval niet zo, maar ik was helaas toen nog niet bij machte om daar een andere weg in te bewandelen en dus bood ik vaak, heel vaak naderhand mijn excuses aan het paard. Die enkele keer dat het dan minder voelde als een ‘schop en trek’ wedstrijd ging ik er dan toch maar vanuit dat de weg naar harmonie een lange weg was waar je slechts af en toe even van mocht proeven. 

Nu weet ik wel anders, godzijdank weet ik nu anders. Sterker nog ik zou liever nooit meer een paard trainen, dan terug moeten gaan naar het trainen op die manier. En het is om die reden dat het mijn grootste fascinatie en passie is geworden  uit te dragen wat ik heb geleerd en waar mijn methode op is gebaseerd. 

Voor een ieder ander die dezelfde gevoelens herkent en op zoek is naar dat echte gevoel van verbinding, samenwerking en harmonie. Zonder te dwingen en te forceren, maar door te creëren! Het is een groots geschenk te mogen zien en ervaren hoe het is als een paard 100% gelijke aanleuning geeft in alle 3 de gangen en op alle 4 de levels, zowel recht als met stelling.

‘Moeiteloos, soepel, elegant en in balans’

Zonder meer voor ieder paard en ieder type haalbaar, maar zeker niet altijd binnen handbereik.

Het kost in het begin behoorlijk wat geduld, een positieve mindset, doorzettingsvermogen, nóg meer geduld en vooral ook heel veel kennis, inzet en gevoel, maar dan…als we de juiste kwartjes laten vallen en laten samensmelten….dan kan ik niet in woorden voor je omschrijven hoe dat voelt om te mogen ontvangen en ervaren….dat gun ik een ieder om te mogen ervaren, zowel paard als ruiter. Dat is meer dan in de zevende hemel belandden met je paard…Dat rijden zó fijn, zo simpel, zo logisch en zóóóó zalig kon zijn, had ik als klein meisje alleen maar van kunnen dromen…

Dat het mogelijk is om zonder het paard in zijn mond te trekken en met veel been te rijden, ontspanning en nageeflijkheid te krijgen… Dat het mogelijk is om zonder blaren te rijden. Sterker nog, handschoenen blijken overbodig (behalve voor de kou dan)… Dat ik me niet meer schuldig hoefde te voelen achteraf, omdat ik toch wel flink met mijn handen en sporen had gereden….Hij moest er namelijk nog wat meer ‘doorheen’ van mijn instructrice... Dat ik nooit meer boos op paarden hoefde te worden… Rond mijn 18e kwam er dankzij Jacado een nieuwe ingang op mijn pad. Het was de start van anders leren trainen en kijken naar paarden…

EN WAT BEN IK HEM DAAR NOG IEDER DAG DANKBAAR VOOR!

Ik ervaar nu dagelijks dat paarden niets liever willen dan ons begrijpen, ons willen dienen en met ons willen samenwerken! Dat ze daar zelf ook blij van worden en er plezier aan beleven! Ik besteed altijd weer de benodigde tijd aan de basis, omdat de basis dat ook nodig heeft en verdient. Wanneer je begint te trainen volgens de principes van deze methode, dan draait je gehele ‘nieuwe’ training om het op- en uitbouwen van die basis. Is die basis eenmaal bevestigd, dan is het tijdens je warming-up wat aandachtspunten doorlopen, voelen waar de spanning en disbalans die dag eventueel zit en dan ligt de wereld aan je voeten.

Als je fundering klopt, kun je moeiteloos en logischerwijs gaan bouwen bij een paard en pakken ze de nieuwe stapjes steeds gemakkelijk op. Klopt de fundering echter niet? Dan krijg je óf direct of na verloop van tijd scheurtjes in die fundering…soms zelfs hele groeven en bij menig paard ook onherstelbare schade. Godzijdank kunnen we ook voor die paarden vaak weer wat ‘goed maken’ door ze te helpen met goed management en revalidatie. Toch zou mijn grootste wens zijn dat dit niet meer nodig is en iedereen preventief te werk gaat.

Om die reden deel ik graag enkele van mijn favoriete (basis) oefeningen met een ieder die daarvoor open staat.

Te beginnen met een oefening die ik samen met Ton laat zien. Het is een oefening die je perfect tijdens je warming- up kunt meenemen. Deze video wijst je gelijk een aantal aandachtspunten die in de basis belangrijk en onmisbaar zijn.

 

Met deze video daag je jezelf uit om met één hand je paard verticaal en lateraal recht te richten. Controleer of je niet per ongeluk standaard te veel op de binnenteugel rijdt.

 

De contrastelling is een ideale oefening om mee te beginnen wanneer je paard nog erg scheef en uit balans is. Middels de contrastelling leert je paard de buitenhand aan te nemen en te volgen en komt hiermee verticaal en lateraal recht. Dé basis om je paard áán de buitenteugel te krijgen en je buitenhand te laten aannemen en volgen. Deze oefening draagt bij aan een gelijkmatige spierspanning tussen links en rechts én draagt hierdoor bij aan het ontwikkelen van perfect gelijke aanleuning.

Samen met Diana en Winston mocht ik twee waardevolle oefeningen voor jullie filmen. De eerste werkt perfect om de gehele bovenlijn van je paard mooi los te maken. Deze oefening voorkomt dat je paard zich eenzijdig kan vastzetten en werkt daardoor heel fijn van top tot staart je paard los. 

Deze tweede oefening duikt nog wat dieper het lichaam in doordat we de zijdelingse laterale stretch nog wat verder uit gaan werken en de inwerking van het achterbeen vergroten. Absoluut een oefening die intensiever is, maar tegelijkertijd veel heeft toe te voegen aan de fysieke opbouw van de fundering van je paard.

Een oefening die je perfect leert voelen, is om via de weg van gelijke aanleuning naar ontspanning te rijden. Hoe vul je het gat in de ongelijke aanleuning van je paard op?  Is het mogelijk om puur en alleen op gelijke verbinding je paard je hand te laten volgen? Mits je ook de verticale balans in de gaten houdt, absoluut!

Bekijk hieronder een video hoe dit proces verloopt tijdens een galopsessie met Bart,  gedurende de eerste periode van zijn (revalidatie)training.

De onderstaande oefening kan niet ontbreken in het rijtje. Het is een perfecte oefening om te checken of je paard in beide richtingen zijn gehele lange rugspier kan ontspannen. Wanneer er nog laterale spanning en verticale disbalans is, dan krijg je dit in deze oefening te zien en te voelen! Omdat de correcte uitvoering ervan anders onmogelijk is.

Het gymnastiseren van het paardenlichaam is één van de meest effectieve en opbouwende manieren om je paard rechter, soepeler en sterker te maken. Door de combinatie van de laterale stretch die een zijgang creëert en een ondertredende beweging van de achterhand, wordt de zijdelingse schommeling vergroot. Dit kun je ook daadwerkelijk voelen wanneer een zijgang op correcte wijze uitgevoerd wordt door zowel ruiter als paard. In de video hieronder laat ik samen met Ton een oefening zien die een grote toegevoegde waarde heeft voor het paardenlichaam én jouw ruitergevoel.

Ben je reeds in staat om je paard verticaal, lateraal én horizontaal te balanceren in deze oefening? Zo niet, dan voel je precies waar de aandachtspunten zich op dat moment nog bevinden.

De laatste trainingsvideo die ik voor nu met je wil delen speelt ook in op alle basis elementen van de training onder het zadel. Hiervoor gaan de wisselen van schouderbinnen- naar schouderbuitenwaarts, zowel op de binnenhoefslag als op de volte. Waarom? Voor perfecte verticale controle in de oefening! Dat kun je niet goed genoeg leren voelen. Hoe beter jij het paard hierin kan aanvoelen en balanceren, hoe fijner hij naar je hand toe blijft bewegen en hoe gemakkelijker de oefening gaat.

Doordat we perfecte schoudercontrole creëren en dat combineren met gelijke aanleuning (laterale controle) kunnen we het horizontale evenwicht gemakkelijk beïnvloeden en verbeteren.

Tot slot deel ik nog deze video uit 2013 met je. Daarin zien we hoe 3 paarden in een korte tijd verbeteren door het aanbieden van enkele eenvoudige basistechnieken. Een jonge merrie die de neiging had om zonder verbinding te kort in haar hals te worden. Een jonge Friese merrie die met veel verticale disbalans rondliep en een ex-springpaard die erg scheef was en vast zat in zijn lijf.

Nieuwgierig geworden naar nóg meer input voor je training?

Dan wil ik je wijzen op de documentaire ‘When a horse says no’ . Na een revalidatie periode vanaf de grond, zijn we Subliem ook onder het zadel gaan helpen bij haar disbalans en spanning. Deze was zo hoog opgelopen dat ze heftig staakgedrag vertoonde, wat steeds gevaarlijker werd. In deze documentaire nemen we je mee op reis naar de oplossing, zodat deze combinatie weer ontspannen kon gaan samenwerken.