Oefening contrastelling in de bolle richting voor gelijke spierspanning en gelijke aanleuning

Deze oefening is het rijden van contrastelling in de bolle richting. Even als reminder:

- voor een linksgebogen paard is dat rechtsom
- voor een rechtsgebogen paard is dat linksom

Ik neem als voorbeeld even een linksgebogen paard. Die heeft vanwege het te veel aanspannen van de spieren aan de linkerkant een holle zijde links. Het lang maken en stretchen van deze spieren is lastig voor een linksgebogen paard. Er zijn verschillende oefeningen die er aan bijdragen deze spieren soepeler te maken. Eén van die oefeningen is het rijden van contrastelling in de bolle richting.

Wat je namelijk kan tegenkomen met een linksgebogen paard op de rechter hand, is dat het paard te veel contact maakt op de rechter teugel (vanwege de bolle zijde). Hoe meer de ruiter het paard laat leunen en steunen op deze teugel, hoe meer het paard zijn spieren links aanspant. Deze worden op die manier alleen maar sterker.

In deze oefening draaien we dit alles om! We geven het paard niet de kans zich vast te zetten op de rechter teugel. Deze laten we letterlijk los en we gaan het paard uitnodigen om de linker teugel aan te nemen en te volgen. Dat doen we middels de contrastelling.

In eerste instantie rijdt je deze oefening gewoon over de hoefslag. Wanneer het paard heeft geleerd wat de bedoeling is, is het uiteraard de bedoeling deze oefening bij de hoefslag weg uit te voeren, zodat het paard echt perfect recht en op eigen benen komt.

Stap 1 is dat de ruiter de rechter teugel zoveel mogelijk toestaat en ontspant. Het paard mag niet de kans krijgen om daar verkeerde steun op te zoeken. Door het contact letterlijk te verbreken, doorbreek je deze spiraal. Mocht je hem toch zo nu en dan echt even nodig hebben, bijvoorbeeld om de bocht door te komen, probeer dan even kort te sturen en vervolgens weer los te laten.

Stap 2 is dat de ruiter de linker teugel gaat uitnodigen. Dat doe je door met die teugel contrastelling te rijden. Dusdanig dat je voelt dat er een zeker contact ontstaat op die teugel. Dit contact is in eerste instantie nog van de ruiter, maar het doel van de oefening is dat het paard dit overneemt zodat hij aan de buitenteugel komt en deze dan ook volgt. Op het moment dat hij dat doet, zal hij ook de spieren aan de linkerkant van zijn lichaam lang maken en ontspannen. Het paard is dan niet langer hol aan de linkderkant.

Belangrijkste is dat je je hand niet te laag brengt. Zorg ervoor dat er een knik in je arm blijft (elleboog) en dat je hand gedragen is. Je arm mag absoluut niet gestrekt zijn. Een gestrekte arm is vaak ook een gespannen arm die zich vast zet. Vastzetten is nou net niet de bedoeling. Wel contact maken en ook behouden. Probeer dus te voorkomen dat de teugel in een boogje komt te hangen. Vervolgens probeer je deze verbinding zo constant mogelijk te houden. Blijf goed voelen wat er gebeurt.

Het kan even duren, maar er komt een moment dat het paard de teugel als het ware terug vraagt. Wat je dan voelt in jouw hand is dat het paard het contact als het ware wilt overnemen. Dit kán heel subtiel beginnen. Elke gram 'druk' die je van het paard voelt geef je mee. Probeer niet meer te geven dan het paard neemt. Constant blijven voelen is dus absoluut heel erg belangrijk.

Op het moment dat de verbinding weer weg is, ga je het paard opnieuw uitnodigen de linkerteugel weer aan te nemen. Eventueel in een lichte contrastelling, indien nodig.

Bij sommige paarden is het reflex als je de contrastelling inzet op de teugel aan de holle kant, om zichzelf nog meer aan te spannen aan die zijde van het lichaam. Gevolg, het paard neemt zelf nóg meer stelling aan. Hoe moeilijk dit ook is, probeer toch het contact te maken en te voorkomen dat de teugel in een boogje hangt. Er komt echt een moment dat het paard de goede oplossing vind en ervaart wat dit met hem doet.

Zodra het paard dus aan de buitenteugel komt en deze volgt, zal hij ook de voorwaarts neerwaartse tendens bereiken. Zolang het contact van het paard is en hij blijft nageeflijk, doe je even helemaal niets (behalve genieten dan!). Zodra je voelt dat er spanning komt en/ of ongelijke aanleuning los je dat weer op met de contrastelling.

In het begin kan het soms best even duren voordat het paard weer recht word en ontspant, maar door steeds heel consequent te reageren zal het paard steeds sneller naar dit punt toe komen. Je zal ook merken dat de onstpanning gaat toenemen en de aanleuning stabiel word. Op het moment dat het contact op de linker teugel voldoende is, komt de rechter teugel er ook weer bij. Let wel op dat je het paard niet de gelegenheid geeft deze teugel te veel te nemen. Dat los je op door op dat moment de rechter teugel zelf weer even toe te staan.

Succes!