De natuurlijke scheefheid
In de vorige artikel heb ik het gehad over de lange rugspier en hoe belangrijk het is dat een paard hem correct kan gebruiken. Ik wil daar in dit artikel graag verder op ingaan door het te hebben over de natuurlijke scheefheid. Deze is namelijk ontzettend van invloed op de mate waarop een paard zijn lange rugspier wel of niet kan ontspannen.
Ieder paard is van nature enigzins scheef. Dat is op zich niet zo bijzonder, want eigenlijk kun je stellen dat van nature bijna niets symmetrisch is (ook wij mensen niet!). Symmetrie is een begrip wat door de mens is bedacht. Wat betekend symmetrie eigenlijk? Symmetrie gaat over twee helften die elkaars spiegelbeeld zijn.
Als je naar de afbeelding hieronder kijkt dan word wel duidelijk waar ik naar toe wil. De middelste afbeelding is van een symmetrisch paard, dat is wat we graag willen bereiken. De afbeeldingen ernaast tonen echter het beeld van wat het paard van nature is, scheef. Daarbij maken we onderscheid tussen links- en rechtsgebogen paarden.
Er zijn verschillende theorien over het ontstaan van de natuurlijke scheefheid. Vele geloven dat het te maken heeft met de ligging in de baarmoeder of met het zogenaamde graasvoetje wat veulens hebben. Daarbij kun je je afvragen wat er eerst was. Het graasvoetje of de scheefheid. En wat betreft de ligging in de baarmoeder, hoe ontstaat die voorkeurshouding is dat genetisch bepaald? Of heeft het misschien te maken met de scheefheid van de moeder. Het word op die manier een beetje het kip en het ei verhaal.
Ik persoonlijk vind het niet zo belangrijk om perse te weten hoe het is ontstaan, want helemaal zeker zullen we het toch niet weten. Waarom worden wij links- of rechtshandig? Duimt een baby met links of rechts? Of heb je op de step een voorkeursbeen om op te staan en om jezelf mee af te zetten. Waar het uiteindelijk om draait is ervoor te zorgen dat het lichaam symmetrisch wordt, zodat het paard hem gelijkmatig leert belasten.
De assymetrie in het paardenlichaam word veroorzaakt door ongelijke bespiering. De spieren worden aangestuurd door de hersenen, dus bij het rechtrichten van je paard werk je op zowel mentaal als fysiek niveau. Laten we die ongelijke bespiering eens bekijken.
Hierboven zie je een afbeelding van een linksgebogen paard. Dit paard spant van nature de spieren aan de linkerzijde van zijn lichaam meer aan. Deze zijn dan ook kort, sterk en stijf. De spieren aan de rechterkant zijn vooral lang, slap en soepel.
De korte, sterke, stijve spieren aan de linkerkant trekken de wervelkolom hol naar links en doordat de lange, slappe, soepele spieren rechts hier geen weerstand tegen bieden, word de rechterkant van het lichaam bol.
Het gevolg van dit alles is dat het zwaartepunt zich verplaatst naar het rechter voorbeen.
Het paard komt letterlijk scheef t.o.v. de grond en zal dus zichzelf moeten aanspannen om overeind te blijven. En raad eens wat het paard dan met name aanspant; juist zijn lange rugspier!
Op deze afbeelding zien we een paard wat op het moment van de foto niet recht is. Het lichaam is hierdoor niet in een hoek van 90 graden t.o.v. de grond. De rode lijn geeft de hoek van het rechter voorbeen aan. Het paard draagt dus meer gewicht op het rechter voorbeen en komt scheef t.o.v. de grond.
Dat de natuurlijke scheefheid gevolgen heeft voor het verticale evenwicht en dus de balans van het paard is je nu hopelijk duidelijk geworden. In de volgende blog wil ik hier nog een stukje dieper op in gaan door het te hebben over het verticale evenwicht en wat dit voor invloed heeft op de ontspanning in het lichaam (zowel mentaal als fysiek).