Kissing spines bij paarden: obstakel of nieuw begin?

In dit artikel nemen we je mee in de wereld van kissing spines bij paarden en hoe deze aandoening je geliefde viervoeter kan beïnvloeden. We verkennen de vaak samenhangende scheefheden en het onjuiste ruggebruik die tot deze situatie kunnen leiden. Wat kun je doen om je paard te helpen? Hoe kun je het voorkomen, en wat moet je weten als je paard deze diagnose heeft gekregen?

Het belang van blijven denken en handelen vanuit mogelijkheden wordt prachtig geïllustreerd door de afbeelding hiernaast. Het verschil tussen de twee foto's is te danken aan enkele maanden training volgens de principes van de Atletische Rijkunst. Dit paard vertoonde aanvankelijk ernstig staakgedrag, waarna de diagnose kissing spines werd gesteld en we samen aan de slag zijn gegaan. Na enkele maanden is zijn rug opnieuw op de foto gezet, met een positief resultaat als gevolg.

Aan het einde van het artikel delen we praktische tips waarmee je meteen aan de slag kunt om je paard te ondersteunen. Laten we beginnen met het beantwoorden van de meest gestelde vragen over kissing spines en wat te doen als je paard deze diagnose heeft gekregen. 

Wat is kissing spines?

Kissing spines is een aandoening aan de rug van een paard waarbij twee of meer wervels elkaar (bijna) raken, als het ware 'kussen'. Normaal gesproken bewegen de doornuitsteeksels van de wervels vrij van elkaar, maar wanneer ze elkaar (bijna) raken, kan dit het botvlies beschadigen en veel pijn veroorzaken. Dit kan leiden tot problemen bij het opzadelen, opstappen, rijden (zoals verzet, rijtechnische problemen), tactfouten en zelfs kreupelheid.

Een onregelmatige beweging kan zijn oorzaak in de rug hebben. Vergelijk het met hoe iemand met ernstige rugpijn beweegt: ook zij lopen niet soepel en regelmatig. Je ziet het meteen aan iemands manier van lopen wanneer hij veel rugpijn heeft.

Kissing spines wordt meestal gediagnosticeerd door middel van röntgenfoto's. De aandoening kan erfelijk zijn, hoewel onderzoek daarover nog gaande is en de erfelijkheid nog niet definitief is vastgesteld. Er is echter wel een genetische component aanwezig; sommige paarden hebben mogelijk aanleg voor fysieke kenmerken die het risico op kissing spines vergroten. 

Waarom ontstaat kissing spines?

Kissing spines kan ontstaan door een combinatie van lichaamsbouw, bewegingspatronen, verkeerde training en/of genetische aanleg. Hoewel sommige paarden genetisch gevoeliger kunnen zijn, speelt de manier waarop een paard wordt gereden en getraind een grote rol. Het risico op kissing spines vergroot bij verkeerd ruggebruik, te jong ingereden worden, rijden met een verkeerd zadel of trainen in een geforceerde houding.

Ook de natuurlijke scheefheid speelt een belangrijke rol. Dit leidt tot ongelijke spierspanning: één kant is korter, sterker en stijver terwijl de andere kant langer, slapper en soepeler is. Deze verhoogde spierspanning veroorzaakt een holle en bolle zijde, wat met name de wervels aan de holle kant meer onder druk zet.

Verticale disbalans zorgt voor extra spanning in de rug, omdat de lange rugspier helpt de onbalans op te vangen. Deze spier biedt weerstand tegen de natuurlijke krachten die het paard richting de grond trekken en helpt voorkomen dat het paard omvalt. 

Om kissing spines te voorkomen, is het cruciaal om een paard correct te trainen, met aandacht voor de spierspanning en het verticale evenwicht. Dit voorkomt extra belasting en schade aan de wervels.

Herken je tekenen van ongelijke spierspanning of verkeerde houding? Wees alert, want deze kunnen leiden tot kissing spines en andere rugproblemen.

Wat zijn de gevolgen van kissing spines?

 

  • Pijn en Discomfort: Kissing spines veroorzaken pijn doordat de uitsteeksels van de wervels (doornuitsteeksels) elkaar (bijna) raken of tegen elkaar wrijven. Dit kan leiden tot chronische rugpijn en ongemak.

  • Stijfheid: Het paard kan stijfheid in de rug ervaren, wat de bewegingsvrijheid en flexibiliteit vermindert. Dit kan vooral merkbaar zijn bij het opstarten van de training of na rustperiodes.

  • Veranderde Beweging: Kissing spines kunnen leiden tot een onregelmatige beweging of een onnatuurlijke houding. Het paard kan een voorkeur ontwikkelen voor bepaalde bewegingen die minder pijn veroorzaken, wat zijn algemene manier van lopen kan beïnvloeden.

  • Spierproblemen: De pijn en stijfheid kunnen leiden tot compensatoire spierproblemen. Spieren kunnen overbelast raken door het proberen te compenseren van de pijn in de rug, wat kan resulteren in spierspanning en asymmetrie.

  • Verhoogd Risico op Blessures: De verkeerde belasting door compensatie kan extra stress op andere delen van het lichaam leggen, wat het risico op blessures vergroot.

  • Beperkingen in Beweging: Kissing spines kunnen de bewegingsvrijheid van het paard beperken, wat invloed heeft op zijn vermogen om soepel en correct te bewegen. Dit kan leiden tot beperkingen in het uitvoeren van bepaalde oefeningen of bewegingen.

  • Moeilijkheden met Verzameling: Het verzamelen van het paard kan moeilijk zijn, omdat een correcte verzameling pijnlijk kan zijn voor een paard met kissing spines.

  • Verminderde Prestaties: Het paard kan moeite hebben om  te presteren en/of aan de verwachtijgen van de mens te voldoen, omdat het ongemak en de pijn zijn welzijn beïnvloeden.

  • Aanpassing van Training: De training moet vaak worden aangepast om rekening te houden met de pijn en stijfheid. Dit kan betekenen dat je de intensiteit van de training moet verminderen of bepaalde oefeningen moet vermijden. Het is sowieso aan te raden om het paard tijdelijk vanaf de grond te revalideren en de rug niet met gewicht te belasten. 

  • Focus op Comfort: De focus van de training verschuift vaak naar het verminderen van pijn en het verbeteren van het comfort van het paard. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat je tijd besteedt aan rust en herstel in plaats van intensieve training.

 

Is er een oplossing voor kissing spines?

Als de natuurlijke scheefheid en correct ruggebruik een grote rol spelen, ligt daar ook de sleutel tot de oplossing. 

Er zijn twee belangrijke manieren om vooruitgang te boeken met aangepaste training, natuurlijk onder begeleiding van een professional die bevestigt dat jouw paard hier baat bij heeft. 

De eerste stap: verbeter het verticale evenwicht. De tweede: werk aan symmetrie in de bespiering. Hierdoor kan de lange rugspier ontspannen, waardoor de voorwaarts-neerwaartse tendens vanzelf ontstaat. Dit creëert ruimte in de bovenlijn en geeft de gevoelige en overbelaste plekken rust.

Het doel moet zijn om de situatie te stabiliseren, tot rust te brengen, en te verbeteren. Voorkom verdere schade, want bestaande schade herstelt vaak maar beperkt of helemaal niet. Wel kun je het lichaam van je paard sterker maken om zwakke of beschadigde plekken te ondersteunen, zodat hij pijnvrij en met meer comfort kan bewegen.

De schade volledig herstellen is niet altijd realistisch, maar het stabiliseren en verbeteren van de situatie wel. Daarbij kunnen we je helpen.

In het algemeen is het geen realistisch doel om de aandoening volledig te genezen, maar om het paard zo comfortabel en pijnvrij mogelijk te laten bewegen.

In sommige gevallen is er ook op de rontgenfoto's een zichtbare verbetering te zien van de kissing spins. Het is altijd aan te raden na enkele maanden tot een jaar revalidatie vanaf de grond nog eens een foto te laten maken om vast te stellen hoe dit gebied zich ontwikkeld. 

Sommige paarden zijn echter beter af zonder het gewicht van een ruiter op hun rug. Voor deze paarden blijft correcte training en beweging vanaf de grond essentieel. Er is genoeg wat je samen kunt blijven doen als rijden geen of tijdelijk geen optie meer is. Denk aan grondwerk, vrijwerken, dressuur in vrijheid, werk aan de hand, lange teugelwerk, enkele en dubbele longe, of gewoon samen wandelen en avonturen beleven.

Is kissing spines te voorkomen?

Het is lastig om een eenduidig ja of nee te geven, maar je kunt zeker actie ondernemen om het risico te verkleinen. We staan dus niet machteloos.

Tips om kissing spines te voorkomen:

  • Belast de rug van je paard niet voor zijn vijfde levensjaar. Beperk het tot gewenning aan zadel en ruiter, maar wees terughoudend met rijden. 
  • Werk minimaal een jaar vanaf de grond aan een correcte basis voordat je ruitergewicht introduceert.
  • Train je paard maximaal 3 keer per week onder het zadel. Daarnaast kun je vanaf de grond talloze inspirerende en effectieve trainingen doen.  
  • Vermijd het gebruik van hulpteugels, ook bij longeren. Leer hoe je je paard zijn rug kan ontspannen en hij bereikt vanzelf de voorwaarts-neerwaartse tendens.
  • Zorg voor voldoende vrije beweging en sociale contacten.
  • Verbeter het verticale, laterale, en horizontale evenwicht van je paard.
  • Werk aan correct ruggebruik zonder nageeflijkheid af te dwingen.
  • Laat je zadel minimaal twee keer per jaar nakijken, doe dit vaker als je paard veel verandert qua spierontwikkeling.
  • Zorg dat een goed opgeleide professional je paard regelmatig controleert en behandeld, zoals bijvoorbeeld een osteopaat die zowel met spieren als fascia werkt.
  • Beperk het rijden op je paard tot maximaal drie keer per week, train veel vanaf de grond en plan voldoende rustdagen.
  • Voeg de ontspanningsoefening en statische stretchtechnieken toe aan je routine om spanning in de rug te verlichten.
  • Verbeter de rompstabiliteit om de belasting op grote spieren te verminderen.
  • Zorg dat je paard altijd beschutting heeft tegen slecht weer, of gebruik een waterdichte deken als er geen schuilstal is.
  • Leer wat je zelf kunt doen om de rug van je paard zacht en soepel te houden. Diverse massagetechnieken kunnen hierbij helpen. Dit is een waardevolle aanvulling op de training en behandelingen door professionals, maar geen vervanging.

Door je paard goed aan te voelen en op de juiste manier te trainen, kun je de kans op kissing spines aanzienlijk verkleinen.

Bij rugproblemen is het vaak nodig om tijdelijk niet te rijden en te focussen op de fysieke verbetering van je paard vanaf de grond. 


Tips voor het omgaan met de diagnose kissing spines

Algemene tips:

  • Parkeer ambities: Na de diagnose is het belangrijk om je focus te verschuiven naar herstel. Maak een nieuw plan gericht op de gezondheid van je paard, waarbij je realistisch bent over de tijdlijn (meestal een jaar of langer). Stel concrete en realistische kwartaaldoelen op en betrek relevante professionals.
  • Stel een deskundig team samen: Zorg voor een team van experts die je paard kunnen volgen en ondersteunen tijdens de revalidatie. Een osteopaat is essentieel, evenals kennis van massage- en ontspanningstechnieken en gerichte training vanaf de grond die je tussen behandelingen door kunt toepassen. 
  • Begin vanaf de grond: Start de revalidatie vanaf de grond. Is rijden ook weer haalbaar in overleg met professionals, beperk dit tot maximaal twee keer per week en vermijd rijden op opeenvolgende dagen.
  • Wandel en train in de natuur: Begin rustig en bouw op naar regelmatig lange wandelingen. Voeg bijvoorbeeld ook stukjes werk aan de hand toe voor het verbeteren van de symmetrie en souplesse. 

Absolute don’ts:

  • Gebruik geen hulpteugels of slofteugels.
  • Forceer geen nageeflijkheid.
  • Rijd niet meer dan twee tot drie keer per week en houd rekening met het ruitergewicht.
  • Zorg voor een goed passend zadel.
  • Laat je paard niet te veel op stal staan. Bij voorkeur 24/7 bewegingsvrijheid. 
  • Vermijd áchter de beweging lichtrijden.

Wil je ontdekken of je áchter de beweging lichtrijdt?

Samenvatting: Kissing spines hoeft niet het einde te betekenen. Met de juiste training en zorg kun je de situatie stabiliseren en verbeteren. Verdiep je in correcte revalidatietraining en zoek deskundige hulp. Focus op verticale, laterale en horizontale balans en symmetrie om kissing spines te voorkomen of te verlichten.

Laat je inspireren door enkele mensen die je voor gingen:

''Toen mijn 19-jarige merrie Diede de diagnose kissing spines kreeg, was ik wanhopig. Ondanks het advies om te stoppen met rijden, kon ik me niet neerleggen bij het idee om haar zomaar op te geven. We besloten samen met Monique een revalidatiepoging te wagen. Ik voelde me aanvankelijk onzeker en uit mijn comfortzone, maar de zorgzame begeleiding van Monique maakte een wereld van verschil. Diede begon weer soepel te bewegen, iets wat ze maanden niet had gedaan. Dit heeft mijn vertrouwen in haar herstel hersteld en me geleerd dat vooruitgang mogelijk is.''

Machteld en Diede